Dokładnie dwadzieścia lat temu, 1 lipca 1997 r., Hongkong trafił ponownie pod władanie Pekinu. Wcielenie do Chin byłego brytyjskiego terytorium sprawiło, że bardzo dynamicznie zaczęła rosnąć wymiana handlowa Hongkongu. O ile w roku przejęcia stosunek handlu (suma eksportu i importu dóbr i usług) do PKB wynosił niewiele ponad 260 proc., to w 2013 r. było to już 455 proc.
W ostatnim okresie dynamika wymiany handlowej nieco spadła, stosunek jej wolumenu do PKB obniżył się w 2016 roku do prawie 360 proc. Ma to związek z „zadyszką” chińskiej gospodarki – Chiny odpowiadają obecnie za połowę handlu zagranicznego Hongkongu.
Hongkong należy do ścisłej czołówki obszarów gospodarczych, gdzie znaczenie handlu jest najwyższe. W 2015 r. uplasował się na drugim miejscu, zaraz po Luksemburgu, wśród podmiotów o najwyższej wartości eksportu i importu w relacji do PKB.
Hongkong zajmuje również regularnie najwyższe pozycje w rankingu otwartości obszarów ekonomicznych na handel zagraniczny, przygotowywanym od 2008 roku przez World Economic Forum (WEF). W klasyfikacji tej analitycy WEF poddają ocenie takie kategorie, jak dostępność rynków, administracja graniczna, zaplecze logistyczne, czy jakość otoczenia biznesowego.
W zeszłym roku Hongkong zdobył najwyższe noty za stan infrastruktury transportowej oraz dostępność lokalnego rynku (nie ma tam praktycznie żadnych ceł importowych). Nadal zbiera najniższe noty za obciążenia nakładane przy sprzedaży towarów i usług za granicę.
